معرفی وبلاگ
با سلام. رفاقت وآشنایی من با شهدا خودش قصه ی طولانی و درازی داره واقعا هم در شهدا همه چی پیدا میشه.........فقط کافیه با هاشون رفیق بشیم امتحانش ضرری ندارخ بخدا...........تا عمر دارید باصفا میشید وبی قرار..........رفیق میخواید شهداء.........خدا واهل بیت میخواید بشناسید شهدا.......خیلی از ماها میگیم کی مثل اهل بیت میشه؟؟؟........ولی بخدا میشه مثل شهدا بود...........چون شهدا هم مثل خود مابودن........تو جمع ما زندگی میکردن.......با خود ماها نفس میزدن........اصلا میدونید چیه؟...........شهدا به ما یاد میدن میشه غیر معصوم بود ولی تو بغل معصوم جون داد.......شهدا زنده اند وما مرده........... نمیخواستم نصیحت کنم فقط میخواستی یه خورده فکر کنیم......بس نیست؟؟؟؟؟........التماس دعای شهادت.یاعلی
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 1136252
تعداد نوشته ها : 4110
تعداد نظرات : 39
Rss
طراح قالب
هرچند بحبوحه سه انتخابات هم زمان خبرگان، شوراها و میان دوره ای مجلس، باعث شده تا افکار عمومی ایران چندان درگیر تحولات جاری لبنان نباشد، کمترین اطلاعات از این جریان، میزان اهمیت این رخدادها برای علاقه مندان انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را آشکار می کند، تحولاتی که در سه روز اولیه آن، وزرای خارجه انگلستان و آلمان و دبیرکل اتحادیه عرب و بسیاری از مقامات کشورهای عربی را به بیروت کشانده تا وزنه نخست وزیر مورد اعتراض بیش از 5/1 میلیون لبنانی را سنگین کند. به نظر می رسد آنچه تحولات لبنان را اهمیت بخشیده و به ایران و انقلاب اسلامی پیوند می دهد، ویژگی های منحصر به فرد آن است، ویژگی هایی که تقارن جالبی با حرکت امام خمینی در به پیروزی رساندن انقلاب اسلامی در ایران دارد. رخداد لبنان همچون انقلاب اسلامی یک جنبش کاملا مبتنی بر مردم است، مردمی که تأکید دارند حرف و خواسته خود را کاملا مسالمت آمیز و بدون هرگونه خشونت و درگیری، اما با جدیت و قاطعیت مطالبه کنند. این مدل، درست همانند مدل امام خمینی برای انقلاب در ایران است که از آن به انقلاب کلام یاد شد. اکنون با گذشت سه دهه از انقلاب اسلامی، نقل مصاحبه ها و روشن شدن اسناد و عملکرد گروه های مختلف ضد رژیم پهلوی در آن دوران، نشان می دهد که بسیاری از آنان مشی مسلحانه داشته اند، اما به رغم تلاش های فراوان برای همراه کردن امام خمینی با خود، توفیقی در این زمینه به دست نیاوردند و امام با راهبرد خود یعنی همراه کردن مردم با آگاهی بخشی به آنان و کشاندن آنان به خیابان ها سرانجام حکومت پهلوی را ساقط کرد و با وجود آن که رژیم پهلوی صدها تن از یاران امام را طی سال های نهضت به شهادت رساند، امام و یاران نزدیکش مشی اعتراضات فراگیر و مسالمت آمیز خود را ادامه دادند. این درست همان چیزی است که اکنون در لبنان نیز جریان دارد و حزب الله به عنوان رأس این جنبش مردمی، به رغم دارا بودن سلاح های مجهز به هیچ عنوان از آن در داخل استفاده نکرده است، هرچند طرف مقابل قتل و درگیری را آغاز کرده که روز گذشته، اولین مورد آن با کشته شدن یک جوان شیعه از جنبش «امل» تحقق یافت. اما اشتراک دیگر نهضت امروز در لبنان با انقلاب امام خمینی، پررنگ بودن استقلال طلبی در آن است. اعتراض به حاکمیت بلامنازع سران کاخ سفید و انگلستان در ایران دوران پهلوی، ترجیع بند نهضت امام خمینی و یاران امام بود و آنچه امروز به عنوان بزرگترین ایراد به فؤاد سینیوره گرفته می شود، مشی او در حرف شنوی از سفارت آمریکا در بیروت به جای مردم لبنان است. اکنون انتقاد گروه های مردمی لبنان از چهره های سیاسی طرف مقابل، این است که چرا توافق در آستانه عملی شدن برای تشکیل حکومت وحدت ملی را با اشاره سفارت آمریکا باطل کردند و چرا اصرار دارند مسائل داخلی لبنان را با به میان کشیدن پای محافل قدرت جهانی حل کنند؟ آنها به فؤاد سینیوره، شخصی که سال گذشته با دخالت مستقیم کاخ سفید و نقش آفرینی آشکار عربستان سعودی بر کرسی ریاست دولت لبنان تکیه زد، معترضند که چرا در بحبوحه تجاوز به مردم مظلوم لبنان، به جای تکیه زدن بر توان جوانان لبنانی مقاومت، اشک ریخت و خواستار دخالت خارجی ها شد و حتی حاضر به نام بردن از مقاومت لبنانی ها نشد. نکته دیگر آن که سلسله جنبانی این هر دو حرکت در دست روحانیت شیعه متصل به مردم است، هرچند هویت اصلی انقلاب ایران اسلام بوده و هویت نهضت کنونی لبنان متفاوت است. با این حال، انقلاب نصرالله در مقایسه با انقلاب امام خمینی، یک تمایز جالب دارد و آن ظرفیت همراه کردن و بهره گیری از دیگر طوایف و مذاهب و قومیت ها برای اهداف مشترک توسط یک روحانی شیعه است؛ به گونه ای که امروز سید حسن توانسته در یکی از طایفی ترین و متکثرترین جوامع دنیا از نظر قومیت و مذهب، علاوه بر شیعیان، گروه های مختلف از اهل سنت گرفته تا مسیحیان و دروزیان را همراه خود کند. این امر علاوه بر آن که نتیجه مشی سیاسی مدبرانه و دقیق نصرالله است، نشان از ظرفیت ایدئولوژی تشیع برای همکاری و همراهی با دیگر دیدگاه ها دارد. انقلاب امام خمینی و نصرالله از نظر دشمنان نیز اشتراکات فراوانی دارند، چنان که امروز سه طیف وابستگان داخلی، حکومت های ارتجاعی و قدرت های خارجی، دشمنان حرکت مردمی امروز در لبنان به شمار می روند؛ دشمنان جدی و پر تب و تابی که در همین سه روز گذشته در بالاترین سطح و با اعزام بلندپایه ترین مقامات خود (نظیر وزیر خارجه انگلستان و آلمان، دبیرکل اتحادیه عرب و نمایندگان کشورهای عرب) به بیروت، به دفاع صریح از دولت مورد اعتراض مردم لبنان پرداخته اند. طبعا ترس سران حکومت های ارتجاعی عربی از آن است که سوژه لبنان، آغازی برای حرکت های مشابه و مردم سالارانه در کشورهای تحت سیطره آنان باشد. آنان می دانند این جنبش از مردم تشکیل شده و بر چرخش امور به دست مردم به صورت واقعی تأکید دارد و اگر مردم تحت حکومت آنان ، هرچند با مذهبی متفاوت از حزب الله الگو بگیرند، ادامه حیات استبدادی آنان که با رویکرد متناقض مدعیان جهانی دموکراسی در قرن بیست و یکم نیز ادامه یافته، دست کم با تهدید جدی مواجه می شود. اما پیامد خطرناکتر برای آمریکا و متحدان آن است که در عصر انقلاب های نارنجی و زمانی که رؤیای ساختن خاورمیانه بزرگ را در سر می پروراندند، با رویدادی بسیار دمکراتیک تر از سوژه های مد نظر خود در قلب خاورمیانه روبه رو شدند. اگر خانم رایس که در هفته آغازین جنگ اسرائیل علیه لبنان، تلفات آن را دردهای طبیعی زایمان خاورمیانه بزرگ دانست و از همین رو با آتش بس مخالفت کرد، حتی احتمال رویدادهای این روزها را می داد، کشورش به هیچ روی برنامه تحمیل جنگ مذکور علیه لبنان را پیگیری نمی کرد تا حزب الله پیروز بیرون آمده از آن، امروز در صحنه داخلی لبنان نیز حرف اول را بزند و به رغم تروریست نامیده شدن از سوی آنان طی حیات بیست ـ سی ساله خود، امروز قلوب زنان و جوانان سنی و مسیحی لبنان را همراه خود کند. اما پرسش اینجاست که ایران و ایرانیان در مقطع کنونی و با توجه به پدیده جالب توجه امروز لبنان چه وظیفه ای دارند؟ به ویژه که بدون تردید سرنوشت منطقه خاورمیانه و به تبع آن جمهوری اسلامی ایران، با آنچه در لبنان می گذرد، گره خورده است. در این مجال مختصر می توان گفت، هرگونه اقدامی که فعالان لبنانی را متهم به ارتباط و خط گیری از ایران کند، به ضرر آنان تمام می شود و روشن است که چنین اقداماتی به صلاح آنان نیست؛ اما این دلیل نمی شود زمانی که دیگر کشورها آشکارا با حضور در لبنان به تأثیرگذاری بر تحولات آن به سود منافع ملی خود می پردازند، ایران از توان تبلیغی خود در این رویداد مهم منطقه ای پرهیز کند. به هر تقدیر، نهضت امروز لبنان در صورت پیروزی می تواند اولین انقلاب، کاملا به سبک امام خمینی بزرگ(ره) بوده و زمینه ساز تحولات غیر قابل پیش بینی در جغرافیای منطقه و جهان شود و از همین رو لبنان امروز صحنه وزن کشی قدرت های مختلف دنیاست. سید عمار کلانتری مقالات ارسالی به آفتاب
X